سن یائسگی و عوامل مؤثر برآن در جمعیت قند و لیپید تهران

زمینه: قطع قاعدگی و پایان دوره باروری، آغاز مرحله ای در زندگی زنان است که یائسگی نامیده می‌شود. اگرچه سن یائسگی بر خطر ابتلا به بیماری ها اثر دارد، ولی اطلاعات محدودی در زمینه عوامل مؤثر بر سن یائسگی موجود است. هدف: مطالعه جهت تعیین میانگین سن یائسگی و برخی عوامل مؤثر بر آن در یک جامعه تهرانی انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، 1114 نفر از زنان 35 تا 65 ساله ساکن منطقه 13 تهران در فاصله سالهای 88-1378 بررسی شدند این زنان تحت پوشش مطالعه قند و لیپید تهران بودند و حداقل یک سال قبل از یائسگی در تهران سکونت داشته و از یائسگی طبیعی آنان گذشته بود و به صورت مداخله جراحی یا هر نوع مداخله پزشکی یائسه نشده بودند، جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه های موجود در طرح قند و لیپید تهران بود که از طریق مصاحبه با افراد تکمیل شد و حاوی اطلاعات جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و شاخص‌های انتروپومتریک بود. داده ها با آزمونهای آماری رگرسیون رتبه ای و آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سن یائسگی 5/4 ±6/49 سال بود. زنانی که سابقه مصرف سیگار داشتند، زودتر دچار یائسگی شده بودند (05/0=p). افزایش سن منارک (04/0=p) و تعداد فرزندان (05/0=p) با افزایش سن یائسگی همراه بود. ارتباط معنی دار آماری بین میانگین سن یائسگی با سطح تحصیلات و شاخص توده بدنی مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف سیگار، وضعیت باروری و سن شروع قاعدگی، از عوامل مؤثر بر میانگین سن یائسگی باشند.